Η αλήθεια είναι πως όταν διάβασα στην περιγραφή της ταινίας πως σκηνοθέτης είναι ο Ji Woon Kim του A tale of two sisters και πως ένας...
Η Joo Yun, αρραβωνιαστικιά του ειδικού πράκτορα Soo Hyun(εικ 1), δολοφονείται άγρια από έναν σαδιστή εγκληματία, τον Kyung Chul(εικ 2). Όταν μετά από λίγες μέρες, η αστυνομία ανακαλύπτει κομμάτια, από το τεμαχισμένο σώμα της κοπέλας, σε ένα ποτάμι της περιοχής, ο πατέρας της, Jang, ο οποίος είναι αρχηγός της αστυνομίας, δίνει στον Soo Hyun μία λίστα με τους υπόπτους για τον φόνο. Εκείνος τότε παίρνει 2 εβδομάδες άδεια από την υπηρεσία του, με σκοπό να πάρει εκδίκηση. Συγκρατείστε την λέξη εκδίκηση, γιατί για πρώτη φορά θα δείτε σε τι σημείο μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους, όταν λειτουργεί ως κινητήρια δύναμη. Κατά πάσα πιθανότητα, η μέχρι εδώ ιστορία δεν μοιάζει να είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά ουσιαστικά μιλάμε μόνο για το πρώτο εικοσάλεπτο μιας ταινίας, η οποία διαρκεί 140 απέριττα λεπτά. Οι ανατροπές είναι τόσες πολλές και τόσο συγκλονιστικές, που θεωρώ πως οτιδήποτε περαιτέρω αναφέρω εδώ, περισσότερο θα σας χαλάσει την εμπειρία, παρά θα βοηθήσει σε κάτι, για αυτό και τα υπόλοιπα θα αφήσω να τα ανακαλύψετε μόνοι σας.
Σκηνοθέτης της ταινίας, όπως προείπαμε, ο Kim Jee Woon, ο οποίος μας δίνει ένα ακόμα αριστούργημα του γκροτέσκου. Αρχικά παρουσιάζει μία μάχη καλού ενάντια στο κακό, αλλά όσο η διαδικασία της εκδίκησης παρατείνεται, τόσο τα όρια μεταξύ των δύο σταματούν να είναι διακριτά, με αποτέλεσμα ο θεατής να αμφιβάλλει για το ποιος είναι τελικά το τέρας. Παράλληλα, μιας και αρχικά ο Soo Hyun φαίνεται να έχει όλο το δίκιο με το μέρος του, πετυχαίνει να κάνει αποδεκτές, ενέργειες που κανονικά θα ήταν εντελώς αποκρουστικές, μιας και αυτές μοιάζουν με απόδοση δικαιοσύνης.
Μπορούμε να πούμε πως ουσιαστικά επικρίνει τη βία και τον σαδισμό, παρουσιάζοντας και τις δύο έννοιες με άκρως γραφικό τρόπο, μετατρέποντας το φιλμ σε αυτό ακριβώς που επικρίνει. Η τεχνική αυτή δεν είναι πρωτότυπη, αλλά για πρώτη φορά τραβιέται τόσο πολύ στα άκρα. Βέβαια, όλη αυτή η βία που εμφανίζεται σχεδόν χωρίς διακοπή, κάνει το φιλμ δύσκολο στην παρακολούθηση του από το μέσο θεατή, αλλά βέβαια, δεν απευθύνεται και σ'αυτόν.
Ως Soo hyun, ο Byung Hun Lee και ως Kyung Chul, ο Min Sik Choi, οι οποίοι δίνουν πραγματικό ρεσιτάλ ηθοποιίας σε μία από τις εντυπωσιακότερες μονομαχίες ένας εναντίον ενός στην ιστορία του κινηματογράφου. Δε θα πω περισσότερα, τα λόγια περισσεύουν.
2 ώρες και κάτι που δεν σε αφήνουν να ξεκολλήσεις από την οθόνη, σενάριο και σκηνοθεσία αριστουργηματικά, έξοχες ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, ασιατικό χιούμορ εκεί που δεν το περιμένεις και μερικές σκηνές υπέρμετρης βίας (για μας που μας αρέσει και λίγο παραπάνω), συνθέτουν μία από τις καλύτερες ταινίες εκδίκησης που έχω δει ποτέ, μαζί με το Confessions και το Old Boy. Απλά πρέπει να τη δείτε.
To trailer:
http://www.youtube.com/watch?v=tkwEFKdTckk
ΥΓ1. Το τέλος μου θύμισε αρκετά το αντίστοιχο του “Διαφθορά”, του Irving Welsh, το οποίο και θεωρώ από τα καλύτερα που έχω διαβάσει σε βιβλίο.
ΥΓ2. Μια συζήτηση για το ποιος νίκησε στο τέλος νομίζω θα κρατούσε για πάντα.
Μπορείτε να μας βρείτε και στο facebook, στη σελίδα:
COMMENTS