Αυτή την ταινία την είδα σε μια περίοδο που νόμιζα πως τα είχα δει όλα και πραγματικά με έκανε να αναθεωρήσω. Τολμώ να πω, πως ούτε ο μεγάλ...
Αυτή την ταινία την είδα σε μια περίοδο που νόμιζα πως τα είχα δει όλα και πραγματικά με έκανε να αναθεωρήσω. Τολμώ να πω, πως ούτε ο μεγάλος Τakashi Miike δεν έχει προσδώσει στη βία τόση ποιητικότητα. Aς δούμε όμως γιατί.Το άκρως παρανοϊκό σενάριο έχει ως εξής: Ο διευθυντής σχολείου Ozawa Gozo
έχει κάνει μία μετατροπή σε μία θήκη από τσέλο, δηλαδή έχει ανοίξει μία οπή στην μπροστινή μεριά της. Αναγκάζει την 10χρονη κόρη του, Mitsuko να κάθεται μέσα στη θήκη και να παρακολουθεί αυτόν και την μητέρα της να κάνουν σεξ. Αρχικά η γυναίκα του, Sayuri δεν συνειδητοποιεί το ρόλο της θήκης, ακόμα όμως κι όταν καταλαβαίνει δεν καταφέρνει να σταματήσει το σύζυγο της. Αντιθέτως, μετά από λίγο o Gozo αρχίζει να τις αλλάζει ενίοτε και θέση με την Sayuri να παρακολουθεί μέσα από το τσέλο τον σύζυγό της να βιάζει ουσιαστικά την κόρη της. Στη συνέχεια τα πράγματα χειροτερεύουν ακόμα περισσότερο αφού στην Mitsuko αρχίζει να αρέσει το σεξ με τον πατέρα της και η Sayuri αρχίζει να τη ζηλεύει, με αποτέλεσμα, όταν λείπει ο Gozo να την δέρνει και γενικώς να την κακομεταχειρίζεται. 
Στη συνέχεια και ενώ η ταινία κάνει fast forward στο μέλλον βλέπουμε την Sayuri σε αναπηρικό καροτσάκι να είναι επιτυχημένη συγγραφέας γράφοντας ουσιαστικά για τα γεγονότα που αναφέραμε πριν.
Φυσικά στους εκδότες της 
υποστηρίζει πως αυτά που γράφει είναι απλώς πρόζα. Εκείνη την χρονική στιγμή ο εκδότης της, της προσλαμβάνει έναν καινούριο βοηθό, τον Yuji, 
ο οποίος ουσιαστικά θα φέρει τα πάνω κάτω στην ιστορία. Τα υπόλοιπα, στα οποία ούτε πάει το μυαλό σας, θα τα ανακαλύψετε με τρόμο και δέος μόνοι σας.Σκηνοθέτης της ταινίας ο Sion Sono,
ο οποίος είναι επίσης και πολύ επιτυχημένος ποιητής. Από την πρώτη κιόλας μεγάλου μήκους ταινία της καριέρας του, το Bicycle sighs, είχε εμπορική επιτυχία και διεθνής αναγνώριση με τη συμμετοχή του σε πολλά διεθνή φεστιβάλ. Εξίσου επιτυχημένη και η δεύτερη ταινία του, The room. Η πιο επιτυχημένη του ταινία ως τώρα είναι το εκπληκτικό Suicide Club, το οποίο μάλιστα έφτασε στην παραγωγή από το μηδέν μέσα σε 4 εβδομάδες. Από εδώ άρχισε και η συνήθεια του Sono να χρησιμοποιεί στις παραγωγές του ως πρωταγωνιστές παντελώς άγνωστους ηθοποιούς. Το Suicide club ενέπνευσε ακόμα ένα βιβλίο και ένα manga με εντελώς διαφορετική πλοκή και έγινε η πρώτη του ταινία που κυκλοφόρησε σε dvd στις ΗΠΑ. Λίγο αργότερα σκηνοθέτησε και τη συνέχεια του, το Noriko’s dinner table επίσης καταπληκτικό και επιτυχημένο. Πολύ καλή ταινία επίσης είναι και το Love exposure σε εντελώς διαφορετικό ύφος. Αναμένω ακόμα με μεγάλη αγωνία το Lords of chaos, το οποίο θα αφηγείται τα γεγονότα στη Νορβηγία με τους σατανιστές που έκαιγαν εκκλησίες.Ως Sayuri η Miyazaki Masumi,
επίσης πρώην μοντέλο και τηλεοπτική ηθοποιός. Έχει πρωταγωνιστήσει στη σειρά ταινιών Be pop high school αλλά στην αρχή της καριέρας της είχε γίνει γνωστή κυρίως για τις γυμνές εμφανίσεις της, ανάμεσα τους και μία φωτογράφηση για το ιαπωνικό Playboy. Το 1995 σταμάτησε ουσιαστικά την καριέρα της για να αφοσιωθεί στο γάμο της και το Strange circus είναι η πρώτη ταινία που συμμετέχει μετά από δέκα χρόνια. 
Λίγο αργότερα δυστυχώς ανακοίνωσε πως πάσχει από καρκίνο του στήθους και αποσύρθηκε και πάλι. Κρίμα γιατί εδώ ήταν πραγματικά εκπληκτική.Ως Gozo o Hiroshi Oguchi, ο οποίος ουσιαστικά άρχισε την καριέρα του, αν και γεννημένος το 1950, από αυτήν εδώ την ταινία. Στη συνέχεια έπαιξε σε πολύ ενδιαφέρουσες παραγωγές όπως τα Sinking of Japan, M, και το πρόσφατο Hard revenge Milly. Καταπληκτικός και αυτός στο ρόλο του.
Ως Μitsuko η Rie Kuwana
, η οποία σε αυτήν την ταινία είναι μόλις 12 χρονών και παίζει εκπληκτικά. Την είδαμε επίσης στο πρόσφατο Slit mouthed woman.Ως Yuji o Isshei Ishida,
τηλεοπτικός κυρίως ηθοποιός, ο οποίος αν και παίζει καλά δεν φτάνει το επίπεδο των υπολοίπων. Τον είδαμε τελευταία και στο Samurai zombie. Έχει γενικά αυτήν την εμφάνιση που αποτελεί το pop idol πρότυπο ομορφιάς τα τελευταία χρόνια στην Ιαπωνία, το ποίο μου φαίνεται πραγματικά άσχημο. Αλλά για τα γούστα των σύγχρονων Ιαπώνων ας μη μιλήσουμε καλύτερα.Η ταινία έχει καταπληκτική παραγωγή, τα σκηνικά και η φωτογραφία είναι άψογα με το χρώμα του αίματος να κυριαρχεί και όλο το επιτελείο των ηθοποιών αποδίδει άψογα το ρόλο του. Η σκηνοθεσία είναι επίσης καταπληκτική, με κάποιες δόσεις υπερρεαλισμού
και σε συνδυασμό με το ανήκουστο πραγματικά σενάριο, θα σας κάνει να μείνετε με το στόμα ανοιχτό. Απλά δείτε το, ακόμα κι αν δεν αντέχετε τις σκληρές εικόνες.To trailer
http://www.youtube.com/watch?v=bvqWQGW5V1Q
Σημ. Με ποια λογική εμφανίζεται ένα 12χρονο κοριτσάκι σε μία τέτοια ταινία ειλικρινά δεν πρόκειται να το καταλάβω ποτέ. Άγνωσται αι βουλαί των Ιαπώνων.
COMMENTS